25 maart 2016/tags Leven in de Morvan
Deze blog heeft even op zich laten wachten…..want het is Lente.
Na de afgelopen winter met veel regen, veel wind en veel grijze dagen wil je maar één ding en dat is: naar buiten!
Hier bij ons in de Morvan vind ik het opmerkelijk, dat er geen geleidelijke overgang van winter naar lente (en van zomer naar herfst) bestaat. In een paar dagen kan het veranderen van sneeuw en vorst naar zon en 16 graden.
Deze blog heeft even op zich laten wachten…..want het is Lente.
Na de afgelopen winter met veel regen, veel wind en veel grijze dagen wil je maar één ding en dat is: naar buiten!
Hier bij ons in de Morvan vind ik het opmerkelijk, dat er geen geleidelijke overgang van winter naar lente (en van zomer naar herfst) bestaat. In een paar dagen kan het veranderen van sneeuw en vorst naar zon en 16 graden. Tussen de twee bovenstaande foto’s zit een tijdsverschil van vier dagen èn zo’n 18 graden!
Alles komt weer tot leven, heerlijk beginnen met de moestuin, de Charolais koeien gaan naar buiten en worden weer verweid. De boten varen weer op het Canal Nivernais en langs de jaapaden erlangs kun je wandelen en fietsen.
Het Lac de Pannecière is weer volgelopen. Dat grote stuwmeer dient als één van de watervoorzieningen voor Parijs en in de herfst staat het water laag. Zeker afgelopen herfst, de Parijzenaars hadden waarschijnlijk veel water gebruikt tijdens de warme zomer van 2015. In de winter loopt het Lac dan weer vol. Het is daar heerlijk toeven, je kunt er zwemmen, vissen en er zijn heerlijke strandjes.
De waterbak bij ons in de hoek zit vol met kikkerdril. Die bak is de overloop van de bron hoog boven op de berg.
Elke commune moet zijn eigen watervoorziening regelen. Er zijn ook dorpen, die zijn aangesloten op de waterleiding. Wij zijn erg blij, dat we hier water hebben van een bron, want over het algemeen zit er erg veel chloor in het waterleiding-water. Hier komt er dus echt bronwater uit de kraan!
Het water kost €50 pp. per jaar en ik haal het geld op, want ik ben “benoemd” tot penningmeester èn president. Niet zo’n grote eer met veel oude mensen in ons dorpje!
Onze bron loopt geweldig en met een pijp wordt het water ervan getransporteerd naar een groot reservoir in Les Brenots. Vanaf dit reservoir worden alle huizen bevoorraad, wij zijn de laatsten aan de leiding.
In het begin maakte ik me wel zorgen tijdens lange regenloze periodes: is er nog wel voldoende water? Maar hier in ons gehucht Les Brenots zijn we nog nooit “drooggevallen”
Wel hebben we dat afgelopen zomer in Les Brenets meegemaakt. Daar staat het vakantiehuis Les Brenets, wat we beheren. Op een gegeven moment belden de huurders daarvandaan: jammer, geen water meer uit de kraan!
Oorzaak: niet zozeer een drooggevallen bron, maar boer Guy, die water getapt had voor zijn koeien! Hij heeft grote watertanks van 3000m3, die hij in de verschillende weiden zet voor zijn vee. Grappig was, dat hij zelf ook in Les Brenets woont met om zijn huis heen, ook het huis van zijn moeder, zus met haar gezin. Hij zat dus zelf ook zonder water.