4 maart 2016/tags Vakantiehuis

De tijd, dat Frankrijk het paradijs voor “ brocante-speurders” was, is echt voorbij. De meeste oude spullen komen nu uit de oostelijke landen, zelfs tot de Oekraïne en Rusland aan toe.
Het is hier bij ons in de Morvan een kwestie van goed zoeken en als je leuke spullen vind, zijn de prijzen vaak exorbitant hoog.

De tijd, dat Frankrijk het paradijs voor “ brocante-speurders” was, is echt voorbij. De meeste oude spullen komen nu uit de oostelijke landen, zelfs tot de Oekraïne en Rusland aan toe.
Het is hier bij ons in de Morvan een kwestie van goed zoeken en als je leuke spullen vind, zijn de prijzen vaak exorbitant hoog.

Er zijn in de zomer heel veel “vide greniers”, waar het heerlijk zoeken is! Echt Frans, relaxte sfeer, vriendelijke mensen, maar de plaatsen, waar we toch het meeste vinden, zijn de Emmaüs-vestigingen in de buurt. Dat zijn meestal grote hallen, waar iedereen zijn spullen gratis kan brengen en die 3x in de week geopend zijn voor de verkoop. De gehele opbrengst gaat naar goede doelen, die de armoede bestrijden.
De Emmaüs-stichting is opgericht door pater Abbé, hij leefde van 1912-2007.

Zijn gehele leven heeft hij gewijd aan het helpen van kansarme mensen. Nadat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog in het verzet had gezeten, kwam hij na de oorlog in het Franse parlement en wist daar veel tot stand te brengen voor de armen. In 1949 richtte hij de Emmaüs op en in 1984 de Voedselbank.

Bij de Emmaüs kopen we eigenlijk van alles, behalve grote meubels.
We hebben het gehele verhuurhuis ingericht met opgeknapte 2-hands meubels, maar alles via Marktplaats in Nederland gekocht en heel wat keren met een aanhanger vervoerd naar hier.
De reden daarvoor is, is dat de smaak van de Fransen hier op het platteland anders is dan die van ons. Je vindt hier op de Franse 2-hands markt heel veel zware eikenhouten meubels en kasten, stijl “oisterwijk”!!

Wel zijn hier vele kleine meubeltjes, bijv nachtkastjes met marmeren blad en kleine houten rekjes goed te vinden. Mijn hobby is om die spulletjes op te knappen met oude Franse kalkverf.
We zijn van plan om deze zomer een klein brocantewinkeltje te openen, waar die kastjes, keukenrekken, etc aangeboden gaan worden.
Nu al is het gehele verhuurhuis ingericht met brocantespullen en alles is daar te koop!

Naast klein-meubelen verzamelen we ook vooral Frans servies en ik ben grote fan van Digoin-Sarreguemines.
Je ziet dat hier in de Morvan nog veel, onze buurvrouw Colette vertelde, dat vroeger bijna iedereen van Digoin borden at.
De firma Sarreguemines bouwde in 1871 een nieuwe fabriek in Digoin (stad in het zuiden van de Morvan). Het servies was hier erg succesvol, omdat de aanvoerlijnen kort waren in dit toen geïsoleerde gebied. In 1979 ging de firma failliet.
Dit servies herken je zó: er staan bijna altijd grote of kleine bloemen op.