Februari 2025

In het weekend nog even een rondje met de honden voordat de jagers komen.
Vanuit de voordeur loop je bij ons zó het bos in.

Onze twee honden lopen altijd los en cirkelen zo’n beetje om ons heen. Zeker Pippie, onze teckel is altijd vlakbij, tenzij ze gaat graven, “tja…sorry, dan vergeet ik alles om me heen”.

Op deze dagelijkse wandeling kijken we om en….Pippie weg. Ok, die zal wel aan het graven zijn. We lopen terug, roepen, gaan nog even naar huis om te kijken of ze daar is. Maar naar anderhalf uur zoeken hebben we haar nog steeds niet gevonden.

En als we weer teruglopen, naar waar ze kwijtraakte…het is niet waar: jagers.
Het jagen is hier erg populair, van verre komen er mannen met oranje hesjes, geweren, vier-wiel drives met hokken erop met veel honden.
Zie ook https://www.ancienne-ecole.nl/vakantiehuis/honden-in-de-morvan

Op het pad waar ze kwijtraakte staan om de paar honderd meter mannen met hun geweer en in de verte hoor je de jachthonden blaffen en loeien. Brrr…!
“ Mevrouw, u moet hier echt niet gaan lopen, veel te gevaarlijk”
Uitgelegd dat ik mijn hondje zoek en echt doorloop, maar na nog veel zoeken hebben we haar nog steeds niet.

De paniek slaat nu wel toe, die jachthonden kunnen haar wel pakken of er wordt op haar geschoten.
Als we naar huis gaan en in de auto willen stappen om haar op die manier te gaan zoeken: wie komt daar aangelopen:….. Pippie. “Eh, is er wat aan de hand?”

Pfffff!