19 juni 2019/Tags Leven in de Morvan

” Ja, ik kom uit Polen”, zei een vrouw met ongeveer net zo’n “apart” Frans accent als ikzelf.
“ Begin tachtiger jaren ben ik in Arleuf komen wonen met mijn gezin, want mijn man en ik konden werken in de ondergoedfabriek bij kasteel La Tournelle. Ik moest daar kant aan de pijpjes van de onderbroeken naaien”.

“ Ja, ik kom uit Polen”, zei een vrouw met ongeveer net zo’n apart Frans accent als ikzelf.
“ Begin tachtiger jaren ben ik in Arleuf komen wonen met mijn gezin, want mijn man en ik konden werken in de ondergoedfabriek bij kasteel La Tournelle. Ik moest daar kant aan de pijpjes van de onderbroeken naaien”.

Er ging bij mij een lichtje branden, natuurlijk …bij het kasteel net ten zuiden van Arleuf ( waar wij wonen) stond een kasteel met immense, lege hallen erbij. Zoals op zoveel plekken in de Morvan, kijk maar op mijn andere blog-verhalen over dit onderwerp:

http://www.ancienne-ecole.nl/blog/verlaten-1

http://www.ancienne-ecole.nl/leven-in-de-morvan/verlaten-2

We waren daar al vele keren gaan kijken. Toen we het gerucht hoorden, dat het te koop stond voor € 80.00, gingen we steeds daar rondscharrelen en begon onze fantasie te werken!
” Tsja… hoe gaan we het aanpakken?!  We maken er een B&B van, daar komt ons verblijf”, enz.

De hele grote hallen, die op het grote terrein bij het kasteel staan, zijn nog in goede staat.  Ze zijn helemaal leeg, wat een kapitaalvernietiging!
De verschillende huurders, die we meenamen voor een “sight-seeing”, opperden allerei mogelijkheden : “ We maken er zwembaden in, nee, een manege, “enz.! 

Het kasteel ziet er van buiten niet verkeerd uit, het dak lijkt recent vernieuwd. Je kon vorige zomer zó naar binnen, de deur stond open. Wat veel vertrekken, maar ok, ook verschrikkelijk veel te doen.

Als eerste kom je in de gang de “ Acceuil” tegen, het kantoortje voor de fabriek. Je kan je daar voorstellen, dat je je daar moest melden bij binnenkomst.
Verder zijn de meeste vertrekken in de staat van de zestiger jaren met bijbehorend behang. Veel kamers, veel badkamers, waar je de historie nog voelt.

Het is zo’n kasteel met een verhaal zoals van zovele kastelen: gebouwd ergens in 1400, vernield in 1474, later weer opgebouwd enkele keren.
Pikant is nog dat in de 2e Wereldoorlog de Duitsers het hebben gebruikt.

De familie Aron begon er in 1950 een ondergoed-fabriek. In de tachtiger jaren werden er nieuwe, immense hallen voor die fabriek gebouwd met hulp van de Staat.
In die tijd was Mittérand president en hij droeg de Morvan een warm hart toe, hij was nl. burgemeester van het dichtbijgelegen Chatea-Chinon geweest. Toen hij de leiding van Frankrijk had, heeft hij veel voor dit gebied gedaan, waaronder het subsidiëren van de fabriek bij La Tournelle.
In het algemeen dragen de inwoners hier Mittérand een warm hart toe, hij wordt veelvuldig afgebeeld op borden, er is in Chateau-Chinon een gedenk-park voor hem, enz.

Op het hoogtepunt van de ondergoedfabriek werkten er 200 mensen, maar in 2008 ging het bedrijf failliet.

Op het terrein vind je ook nog 2 huizen, in slechte staat. In de ene is het plafond naar beneden gekomen met daarbij de gehele textiel- en kantvoorraad. Het andere huisje is waarschijnlijk voor over- en opslag van de stoffen en ligt zó mooi aan een meertje…..zonde!

De laatste berichten zijn nu, dat het nu verkocht is. Op het hek zit een groot slot én een bord, waarop staat, dat er per april jl. een bouwvergunning door de commune is verstrekt voor een vakantieverblijf voor kinderen.
Gelukkig gebeurt er weer wat mee. Maar… de pret om er te gaan rondneuzen is voorbij!

Wordt vervolgd….